حرفهام روی هم تلنبار شدند، اما دل و دماغ نوشتن ندارم. 

حال و روزم چند روزی بهتر بود که با بحثهای جدیدی که با همسر پیش اومد گند خورد توش، به نظرم باید به مشاور خانواده مراجعه کنیم (برای بار دوم)، وگرنه با این رویه ای که پیش گرفتیم بچه ها خیلی تحت تاثیر قرار میگیرند، بخصوص نیلام که با بحث های ما بدجور دچار استرس میشه، البته بهش گفتم مامان ما شوخی میکنیم و الکیه و بازیه. هر بار که با صدای بلند به هم پرخاش میکنیم بچم می‌پرسه مامان شوخیه؟ و من هر بار الکی لبخند  میزنم و میگم آره مامان الکیه... نمی‌دونم باورش میشه یا نه...

چقدر بچه ایم ما و چقدر هنوز بزرگ نشدیم و هر چی بیشتر میگذره بدتر میشیم، حقیقت اینه فشارهای زندگی و بچه ها از همه طرف ما رو درگیر کرده اما هیچکدوم دلیل نمیشه اینطوری زندگی رو به کام خودمون با دعوا و جرو بحث های بیهوده در حضور بچه ها تلخ کنیم.

انقدر ازش عصبانی بودم و در واقع پر از خشم و کینه که دیروز 2 اسفند که تولدش بود هیچکاری براش نکردم (پارسال براش قسطی گوشی گرفتم!)، درحالیکه فقط یک روز قبلش تصمیم گرفته بودم براش کیک بگیرم و یه مبلغی هم به عنوان هدیه به کارتش بزنم چون میدونستم بیش از هر چیزی به پول نیاز داره. البته خودش دو روز قبلتر به من با اصرار گفته بود برای تولدش هیچکاری نکنم و چیزی نخرم اما من تصمیم داشتم کیک یا شیرینی بگیرم و بهش مبلغ مناسبی پول هم به عنوان هدیه بدم که با بحث وحشتناکی که بینمون اتفاق افتاد و درگیری فیزیکی بعدش، تصمیم گرفتم هیچکاری نکنم!!! برعکس همش  به جدا شدن فکر میکردم و بحثهای فرسایشی همراه با ناسزا و نفرین داشتیم! مسخرست! خونه و زندگیمون از شدت به هم ریختگی داغون بود و حال ما این دو روز از اون داغون تر. نویان هم همچنان درگیر سرماخوردگی و آبریزش بینی و کمی سرفه! خودم هم دو روزه گلودرد دارم و سرفه میکنم، حس میکنم نمیتونم از عهده امورات بچه ها و کارهای خونه و محل کار و... بربیام. گاهی واقعا مستأصل میشم. خلاصه این دو روز اوضاعی داشتیم و داریم! البته اینکه بهش عظیمی از قرضها رو با حقوق مناسب این ماهم و وامی که گرفتیم پرداخت کردم و سبک شدم نقطه قوت این چند روز بود اما این سبکبالی خیلی زود بهم زهر مار شد!!!

الان از سر کار باید سریعا برگردم خونه (البته قبلش برم آرایشگاه)و نمیتونم بیش از این بنویسم، از اونجا که تو خونه نمیتونم بنویسم و پستهام از محل کارم هست، پست نوشتن با جزئیات بیشتر رو موکول میکنم به هفته بعد که بعد تعطیلات آخر هفته برمیگردم سر کار. ممنونم که همراهمید.